Σε πολλές περιπτώσεις έχουν δημιουργηθεί εκ των υστέρων και αυθαιρέτως, καθιστώντας το κτίσμα ευάλωτο σε περίπτωση μεγάλου σεισμού
Οι πιλοτές – ιδίως στα παλιά κτίρια – αποτελούν κίνδυνο για τη σεισμική ασφάλεια των κτιρίων με ό,τι αυτό συνεπάγεται για όσους ζουν και εργάζονται σε αυτά σε περίπτωση ενός μεγάλου σεισμού (!).
Αυτό υποστηρίζει μιλώντας στα «ΝΕΑ», ο ακαδημαϊκός, μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Επιστημών και Τεχνών, ομότιμος καθηγητής του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου (ΕΜΠ), Παναγιώτης Καρύδης.
Το πρόβλημα είναι πολύ μεγάλο για τη χώρας μας, από πλευράς σεισμικής διακινδύνευσης αφού εκτιμάται πως το 40% έως το 50% των κτιρίων έχουν πιλοτή. Σημειώνεται πως το 2% της παγκόσμιας σεισμικής ενέργειας απελευθερώνει κάθε χρόνο η Ελλάδα – και πάνω από το 50% της ευρωπαϊκής (!).
Επιπλέον, σύμφωνα με τον Παναγιώτη Καρύδη, οι πιλοτές σε κτίρια κατασκευασμένα προ του 1971 δημιουργήθηκαν εκ των υστέρων και εν πολλοίς αυθαιρέτως, μετά από κατεδάφιση των διαχωριστικών ή ακόμη και φερουσών εσωτερικών – εξωτερικών τοιχοποιιών, ενώ σε κτίρια κατασκευασμένα μετά το ’71 κατασκευάστηκαν τυπικώς μεν νομίμως, ουσιαστικώς δε αυθαιρέτως από αντισεισμικής πλευράς.
Η έλλειψη αυτών των διαχωριστικών τοιχοποιιών, κατά τον ομότιμο καθηγητή του ΕΜΠ, μπορεί να συμβαίνει είτε στο ισόγειο, είτε σε οποιονδήποτε άλλον όροφο. Επίσης, πιλοτές δημιουργούνται σε παλαιά κτίρια τα οποία συνήθως βρίσκονται στα ιστορικά κέντρα πόλεων και οικιστικών συνόλων όπου το τουριστικό και, γενικώς, το εμπορικό ενδιαφέρον αυξάνεται με την πάροδο του χρόνου.