Έγκλημα είναι κατά τον ορισμό του Ποινικού Κώδικα “πράξη άδικη και καταλογιστή στο δράστη της, η οποία τιμωρείται από το νόμο” (Π Κ 14). Το έγκλημα είναι η κεντρική έννοια του Ποινικού Δικαίου. Τα στοιχεία της έννοιας του εγκλήματος, όπως προκύπτουν από αυτόν τον ορισμό, είναι:
- Πράξη η παράλειψη (ενέργεια): Η πράξη οφείλει να είναι ανθρώπινη, εμφορούμενη από την συνείδηση και εξωτερική. Συνεπώς, στον ορισμό της πράξης δεν εμπίπτει η ενέργεια/παράλειψη ζώου, η αντανακλαστική αντίδραση (την ώρα που οδηγώ, μπαίνει ένα έντομο στο μάτι μου και ανοιγοκλείνοντας τα μάτια μου, προκαλώ θανατηφόρο τροχαίο), ούτε και η πράξη την ώρα της απαλοιφής της συνείδησης (σε πλήρη μέθη). Ο νόμος ωστόσο μέσα από τον ποινικό κώδικα, με άλλες διατάξεις, έχει φροντίσει να ποινικοποιήσει το αποτέλεσμα αυτών των πράξεων σε προγενέστερο βαθμό (ευθύνη ιδιοκτήτη άγριων ζώων, έγκλημα σε υπαίτια μέθη και ευθύνη κατά την ανάληψη επικίνδυνης πράξης).
- Άδικη (αντιτιθέμενη στο νόμο) και
- Καταλογιστή (ασύγγνωστη)
Τα εγκλήματα ανάλογα με τη βαρύτητα της ποινής διακρίνονται σε κακουργήματα και πλημμελήματα. Πριν τη θέση σε ισχύ του νέου Ποινικού Κώδικα (ν. 4619/2019), υπήρχε και μια τρίτη κατηγορία εγκλημάτων που ονομάζονταν πταίσματα.
Πηγή: wikipedia
