Φρένο στην πιο επιεική ποινική αντιμετώπιση της βόμβας μολότοφ , που ουσιαστικά οδηγούσε μια δικαστική απόφαση του Ναυτοδικείου Πειραιά που έκανε επίκληση μιας διαφορετικής σχολής νομικής σκέψης από την κρατούσα, βάζει με κάθετο τρόπο η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου.
Η υπόθεση ανατρέχει σε βούλευμα του Ναυτοδικείου Πειραιά, το οποίο όπως είχε αποκάλυψε το dikastiko.gr “ξέπλενε” τις μολότοφ ως εκρηκτικούς μηχανισμούς και έριχνε στα μαλακά όσους τις πετούν. Με αυτό τον τρόπο απενεργοποιούνταν οι επί το αυστηρότερο διατάξεις που ψηφίστηκαν από την σημερινή κυβέρνηση για τις διατάξεις περί μολότοφ.
Η υπόθεση
Συγκεκριμένα το Ναυτοδικείο ενεπλάκη όταν κλήθηκε να αποφανθεί λόγω αρμοδιότητας για την τύχη ενός νεαρού ναύτη που κατηγορήθηκε για συμμετοχή σε επεισόδια με μολότοφ που σημειώθηκαν στις 6 Δεκεμβρίου 2018 στην επέτειο από την δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου στο κέντρο της Αθήνας το 2010.
Βάσει του βουλεύματος του Ναυτοδικείου έπεφταν στα μαλακά όσοι χρησιμοποιούσαν μολότοφ σε ανοιχτό χώρο, καθώς είχε αποφανθεί πως αφενός είναι εμπρηστικός και όχι εκρηκτικός μηχανισμός και αφετέρου οι αστυνομικοί δεν κινδυνεύουν γιατί φορούν… ειδική εξάρτηση. Το σκεπτικό ανεφερε επί λέξει :
«..η φύση του κοκτέιλ μολότοφ ως όπλου δεν ενδείκνυται για πρόκληση βλάβης σε ανθρώπους που βρίσκονται σε εξωτερικό χώρο. Ως εμπρηστικός μηχανισμός πολύ μικρού μεγέθους είναι αποτελεσματικός όταν εκτοξεύεται σε οχήματα ή κτίρια όπου η φωτιά μπορεί να μεταδοθεί και επεκταθεί. Μπορεί να αποβεί θανατηφόρο όπλο όταν εντός των οχημάτων ή κτιρίων στόχων βρίσκονται άνθρωποι που εγκλωβίζονται (βλέπε υπόθεση MARFIN). Σε αυτήν την περίπτωση πάντως, οι βλάβες δεν προκαλούνται από την ίδια τη μολότοφ αλλά από την πυρκαγιά που αυτή προκαλεί. Σε παγκόσμιο επίπεδο δεν έχει καταγραφεί θάνατος από τη ρίψη κοκτέιλ μολότοφ, ούτε το Συμβούλιο έχει υπόψη του περίπτωση βαριάς σωματικής βλάβης από τέτοιο όπλο. Εν προκειμένω οι μολότοφ που πετούσε ο κατηγορούμενος αντικειμενικά δεν θα μπορούσαν να προκαλέσουν σοβαρή σωματική βλάβη σε κάποιον…”
Αναίρεση
Ουσιαστικά η Ολομέλεια (3/2022) έκανε δεκτή την αναίρεση διαφωνώντας με τις εξής παραδοχές του προσβαλλόμενου βουλεύματος:
(α) με το να μην δεχθεί ότι η βενζίνη περιλαμβάνεται στις εκρηκτικές ύλες, όταν, υπό την επίδραση ανύψωσης της θερμοκρασίας εντός κλειστού χώρου, υφίσταται, σε βραχύ χρονικό διάστημα, χημική μεταβολή, με ταυτόχρονη ανάπτυξη μεγάλης ποσότητας αερίων και θερμότητας, με αποτέλεσμα την παραγωγή εκρηκτικών αποτελεσμάτων και
(β) με το να μην εντάξει στην έννοια του εκρηκτικού μηχανισμού τη γνωστή με την ονομασία “βόμβα Μολότοφ”, ήτοι τη φιάλη, περιέχουσα εύφλεκτο υγρό, όπως βενζίνη, που εκσφενδονίζεται με αναμμένο το φυτίλι και προκαλεί με την πτώση της σε σκληρή επιφάνεια ανάφλεξη έκρηξη, έκρινε ότι το δικαστικό συμβούλιο εσφαλμένα εφάρμοσε τις διατάξεις των άρθρων 270 παρ. 1 στοιχ. β’ και 272 παρ. 1 του νέου ΠΚ, όπως αυτές ίσχυαν κατά το χρόνο έκδοσης του προσβαλλόμενου βουλεύματος.
Το σκεπτικό για τις μολότοφ
Αλλά σύμφωνα με το σκεπτικό του δικαστηρίου, η βενζίνη, όπως και άλλα εύφλεκτα υλικά, αν και δεν αποτελούν καθ’ εαυτά εκρηκτικές ύλες, υπό την επίδραση ανύψωσης της θερμοκρασίας εντός κλειστού χώρου υφίστανται, σε βραχύ χρονικό διάστημα, χημική μεταβολή, με ταυτόχρονη ανάπτυξη μεγάλης ποσότητας αερίων και θερμότητας, με αποτέλεσμα την παραγωγή εκρηκτικών αποτελεσμάτων. Συνεπώς, με την έννοια αυτή η βενζίνη συμπεριλαμβάνεται στις εκρηκτικές ύλες.
Περαιτέρω, ως εκρηκτικός μηχανισμός, κατά τη διάταξη του άρθρου 1 παρ. 1 στοιχ. στ’ του Ν. 2168/1993, θεωρείται κάθε συσκευή, που μπορεί να προκαλέσει έκρηξη οποιασδήποτε εκρηκτικής ύλης. Είδος εκρηκτικού μηχανισμού αποτελεί και η γνωστή με την ονομασία “βόμβα Μολότοφ, γιατί, αν και ως τελικό αποτέλεσμα έχει τον εμπρησμό, παρά ταύτα το άμεσο αποτέλεσμά της δεν είναι η πυρκαγιά, αλλά η έκρηξη, δηλαδή η λόγω της ανάφλεξης και της ανύψωσης της θερμοκρασίας βίαιη ρήξη των τοιχωμάτων της φιάλης και η απελευθέρωση αερίων, συνέπεια της οποίας είναι η μετά την έκρηξη πυρκαγιά.
