Παρουσία του Γενικού Γραμματέα Πολιτικής Προστασίας Βασίλη Παπαγεωργίου, πραγματοποιήθηκε χθες, στις εγκαταστάσεις του Υπουργείου Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας, στο Μαρούσι, η κεντρική εκδήλωση για τον εορτασμό της Εθνικής Επετείου της 25ης Μαρτίου 1821.
Στην ημερήσια διαταγή που εκδόθηκε, ο Αρχηγός του Πυροσβεστικού Σώματος, Αντιστράτηγος Γεώργιος Πουρναράς, απευθυνόμενος σε όλο το προσωπικό, αναφέρει: «Αξιωματικοί, Υπαξιωματικοί, Πυροσβέστες/ριες, Σπουδαστές της Πυροσβεστικής Ακαδημίας, Πολιτικοί Υπάλληλοι του Σώματος, Πυροσβέστες Πενταετούς Υποχρέωσης, Πυροσβέστες Εποχικής Απασχόλησης και Εθελοντές Πυροσβέστες. Τη σημερινή ημέρα εορτάζουμε δύο επετείους: την έναρξη της Επανάστασης του 1821 και τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου. Η Ελληνική Επανάσταση του 1821 υπήρξε ο πιο σημαντικός σταθμός της Ιστορίας του νεότερου Ελληνισμού. Ο επικός αυτός απελευθερωτικός αγώνας σφράγισε την εθνική πορεία των Ελλήνων. Η επιτυχής έκβασή του, εννέα χρόνια μετά την έναρξή του, σήμανε το 1830, την ίδρυση του Ελληνικού κράτους και την ένταξη της Ελλάδος στον πολιτικό χάρτη των ανεξάρτητων κρατών της γης, ύστερα από σχεδόν τέσσερις αιώνες. Παράλληλα, εορτάζουμε μία από τις μεγαλύτερες γιορτές της Χριστιανοσύνης, καθώς την ημέρα αυτή ο Αρχάγγελος Γαβριήλ έφερε τη χαρμόσυνη είδηση της έλευσης του Θεανθρώπου στην Παρθένο Μαρία, αλλάζοντας έτσι για πάντα την ιστορία της Εκκλησίας μας. Η διπλή γιορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και της Εθνεγερσίας του 1821 που τιμούμε σήμερα, μας δίνει μαθήματα πίστης, εθνικής αυτοπεποίθησης, ανάτασης και αξιοπρέπειας. Μας καλεί να εμπνευστούμε από την ομοψυχία, το ζήλο και την αγωνιστικότητα των προγόνων μας. Τα λόγια του Μακρυγιάννη είναι πιο επίκαιρα από ποτέ. «Τούτη την Πατρίδα την έχομεν όλοι μαζί και σοφοί και αμαθείς και πλούσιοι και φτωχοί… Είμαστε εις το “εμείς” και όχι εις το “εγώ”». Προς την κατεύθυνση αυτή, έχουμε χρέο,ς υπηρετώντας στο ένδοξο Πυροσβεστικό Σώμα να ενώσουμε τις δυνάμεις μας, να συντονίσουμε τις προσπάθειές μας και να εργαστούμε με όλες μας τις δυνάμεις για την κοινωνία που αναγνωρίζει και θέλει τον πυροσβέστη δίπλα της αρωγό και συμπαραστάτη της αποδίδοντας έτσι φόρο τιμής και ευγνωμοσύνης σ΄ αυτούς που οραματίστηκαν, διεκδίκησαν και κατέκτησαν το υπέρτατο ιδανικό της ελευθερίας.
ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΘΝΟΣ
ΖΗΤΩ Η 25η ΜΑΡΤΙΟΥ
ΖΗΤΩ ΤΟ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΙΚΟ ΣΩΜΑ»
Ομιλητές στην φετινή εκδήλωση, της διακοσιοστής δεύτερης επετείου, ήταν ο Πυραγός Σαμαράς Κωνσταντίνος, Τμηματάρχης Δικαστικού της Διεύθυνσης Νομικής Υποστήριξης του Α.Π.Σ., καθώς και η Ανθυποπυραγός Σταθοπούλου Μαρία, στέλεχος της Διεύθυνσης Στρατηγικού Σχεδιασμού Α.Π.Σ., οι οποίοι εξήραν την προσφορά και τη γενναιότητα των Ελλήνων καθώς και το ρόλο των γυναικών με ιδιαίτερη έμφαση στο νόημα και τα μηνύματα της επανάστασης του 1821.
Λαμβάνοντας το λόγο, ο Πυραγός Σαμαράς Κωνσταντίνος, μεταξύ άλλων, ανέφερε ότι: «Πέρασαν διακόσια δύο χρόνια από την ιστορική ημέρα που στην Ιερά Μονή Μεγίστης Λαύρας, ο Μητροπολίτης Παλαιών Πατρών Γερμανός κήρυξε την έναρξη της Επανάστασης ενάντια στον Οθωμανικό ζυγό, υψώνοντας το λάβαρο της Επανάστασης, με το σύνθημα «Ελευθερία ή Θάνατος!!!» Μάλιστα, η ελευθερία που σήμερα εκλαμβάνεται ως κάτι το δεδομένο, για πολλούς αιώνες παρέμενε όνειρο απατηλό. Πεδία μαχών όπως το Χάνι της Γραβιάς, το Βαλτέτσι, τα Δερβενάκια, το Μανιάκι, η Αλαμάνα, το Μεσολόγγι και το Σούλι, γίνονται σύμβολα της ηρωικής αντίστασης και της θυσίας. Ονόματα όπως: ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, ο Αθανάσιος Διάκος, ο Παπαφλέσσας, ο Γεώργιος Καραϊσκάκης, ο Κωνσταντίνος Κανάρης, ο Ανδρέας Μιαούλης, ο Μάρκος Μπότσαρης, ο Νικηταράς και πολλοί άλλοι έχουν μείνει στην Ιστορία ως παραδείγματα ηρωισμού και αυτοθυσίας. Δεν ήταν όμως μόνον οι άνδρες ήρωες που ξεχώρισαν στις μάχες της Επανάστασης του 1821. Μεγάλη συνεισφορά στον Αγώνα είχαν και οι Ελληνίδες πρόγονοί μας».
Στη συνέχεια η Ανθυποπυραγός Σταθοπούλου Μαρία, λαμβάνοντας το λόγο τόνισε ότι: «Ήδη από την αρχαιότητα, οι γυναίκες διατελούσαν ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη κάθε κοινωνίας. Από την εθνική επανάσταση του 1821, δεν έλειψε η ηρωική συμμετοχή του «αδύναμου», κατά τα στερεότυπα της τότε εποχής, φύλου. Παρά το γεγονός ότι οι περισσότεροι πρωτεργάτες της επανάστασης ήταν άντρες, όσες γυναίκες ανέλαβαν δράση στον επαναστατικό αγώνα συνέβαλαν σημαντικά σε όλη τη διάρκεια, με τα δικά τους μέσα και τη γενναία συμπεριφορά τους, η οποία συχνά έφτανε στην αυτοθυσία. Ομάδα γυναικών που συνέβαλε σημαντικά στην επανάσταση συγκρότησαν οι Σουλιώτισσες, οι οποίες ήταν μέλη μιας ομάδας που προσέφερε το παράδειγμά της, σαν ανεκτίμητη ηθική κληρονομιά στις κατοπινές γενεές. Μάλιστα, οι περισσότερες, αν όχι όλες, έπαιρναν μέρος στις πολεμικές επιχειρήσεις, είτε εφεδρικά, αναλαμβάνοντας, δηλαδή, τον ανεφοδιασμό, την ανύψωση του ηθικού και την περιποίηση των τραυμάτων των πολεμιστών, είτε ρίχνοντας τους εαυτούς τους ολοκληρωτικά στην μάχη, όταν οι καταστάσεις το απαιτούσαν. Γνωστές Σουλιώτισσες, που παρουσίασαν μεγάλη γενναιότητα και κατάφεραν να περάσουν τα ονόματά τους στο δημοτικό τραγούδι είναι η Μόσχω Τζαβέλα, υπεύθυνη για την νίκη στην μάχη της Κιάφας και η Χάιδω, που συχνά έτρεχε στις μάχες δίπλα ή ακόμη και μπροστά από τους άνδρες. Συγκλονιστικό γεγονός για την Ελλάδα, καθώς και για ολόκληρη την Ευρώπη εκείνης της εποχής αποτέλεσε ο χορός του Ζαλόγγου. Ωθούμενες από την άρνησή τους να αιχμαλωτιστούν, οι Σουλιώτισσες πιάστηκαν από τα χέρια και άρχισαν ένα χορό, τα βήματα του οποίου κινούνταν από έναν ασυνήθιστο ηρωισμό και ο ρυθμός του τονιζόταν από την αγωνία του θανάτου. Πριν την πτώση με τα παιδιά τους, οι γυναίκες του Σουλίου έβγαζαν μία μακρόσυρτη κραυγή. Το γεγονός αυτό, άφησε το Ζάλογγο στην ιστορία ως υπέρτατο μνημείο αρετής και θυσίας. Άλλο σύνολο γυναικών που έπαιξε σημαντικό ρόλο στην επανάσταση αποτέλεσαν οι Μεσολογγίτισσες, που αγωνίστηκαν ηρωικά, όχι μόνο στην έξοδο του Μεσολογγίου, αλλά και καθ’ όλη τη διάρκεια της πολιορκίας. Σημαντικά ονόματα Μεσολογγιτισσών αποτέλεσαν η Ευγενία Διονυσίου Καρκαβίτσα, η οποία σκοτώθηκε στην έξοδο μαζί με τον άντρα της και η Σόφω Τζαβέλα, κόρη του Λάμπρου και της Μόσχως, η οποία σώθηκε, χάνοντας το δεξί της μάτι και μεταφέρθηκε στην Κέρκυρα. Σήμερα, δύο από τα πιο γνωστά ονόματα Ελληνίδων μαχητριών της επανάστασης αποτελούν η Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα και η Μαντώ Μαυρογένους. Το αναμφίβολο κύρος, ο ηρωισμός, η γενναιότητα και η πολύτιμη συνεισφορά των δύο αυτών γυναικών τις καθιστά ξεχωριστές κυρίαρχες προσωπικότητες της Ελληνικής Επανάστασης. Η Λασκαρίνα “Μπουμπουλίνα” Πινότση, αποτελεί μέχρι και σήμερα την πιο ξακουστή ηρωίδα της Επανάστασης. Κατά την διάρκεια της ζωής της απέκτησε τεράστια περιουσία, την οποία κατάφερε να αυξήσει με σωστή διαχείριση και στην συνέχεια να τη διαθέσει εξ ολοκλήρου για την αγορά καραβιών και εξοπλισμού για τον επαναστατικό αγώνα. Η δεύτερη πιο ξακουστή ηρωίδα του ’21, η Μαντώ Μαυρογένους, η κυρά της Μυκόνου, διέθεσε την οικογενειακή της περιουσία, αρμάτωσε και προσέφερε στον αγώνα δύο καράβια, ενώ παράλληλα συντηρούσε και δύναμη 800 πολεμιστών. Ακόμα, πήρε μέρος σε μάχες στην Κάρυστο, στη Μαγνησία, στο Τρίκερι, στην Άμφισσα και στη Χαιρώνεια. Τέλος, γνωρίζοντας πολλές γλώσσες πέρα της μητρικής της, η Μαντώ συνέταξε συγκινητικές εκκλήσεις προς τις γυναίκες της Γαλλίας και της Αγγλίας, ζητώντας την συμπαράστασή τους και τροφοδοτώντας το κίνημα του φιλελληνισμού στην Ευρώπη. Άλλες Ελληνίδες που βοήθησαν με τον δικό τους ξεχωριστό τρόπο στην Επανάσταση και αξίζουν να αναφερθούν είναι η Μαριγώ Ζαραφοπούλα, που μυήθηκε την Φιλική Εταιρία και προσέφερε σε αυτήν σημαντικές πληροφορίες, η Δόμνα Βισβίζη, που πήρε μέρος στις θαλάσσιες επιχειρήσεις του Αγώνα στο Άγιο Όρος, στη Λέσβο και στη Σάμο μαζί με τον άντρα της, η Ελισσάβετ Υψηλάντη, «Πρωτομάνα των Φιλικών», όπως αποκαλούνταν, που χρηματοδότησε πρώτη τον αγώνα, η Δέσπω Τζαβέλα, Σουλιώτισσα και πολλές άλλες γνωστές και άγνωστες γυναίκες, που αγωνίστηκαν για την ελευθερία της πατρίδας μας. Οι γυναίκες ποτέ δεν έπαψαν να συνδράμουν σε κάθε μεγάλη προσπάθεια του Έθνους. Έτσι και σήμερα οι γυναίκες συμμετέχουν ενεργά στις Ένοπλες Δυνάμεις, στο Πυροσβεστικό Σώμα και στα λοιπά Σώματα Ασφαλείας, αντλώντας έμπνευση από τις ηρωίδες προγόνους τους και αποδεικνύοντας ότι είναι άξιες διάδοχοι, συνεχίζοντας μια λαμπρή παράδοση».
Κλείνοντας την ομιλία, ο Πυραγός Σαμαράς Κωνσταντίνος ανέφερε: «Υποκλινόμαστε λοιπόν στο μεγαλείο της δράσης των Ελληνίδων αγωνιστριών, αλλά και όλων των αγωνιστών που χάριν σε αυτές και σε αυτούς οφείλεται η από 03 Φεβρουαρίου του 1830, υπογραφή του Πρωτοκόλλου του Λονδίνου, οπότε και ξεκίνησε να υφίσταται το σύγχρονο Ελληνικό Κράτος, υπό τον Ιωάννη Καποδίστρια. Είμαστε ένα Κράτος μικρό σε έκταση και πληθυσμό, γι’ αυτό το μυστικό της επιτυχίας παραμένει η Ενότητα. Δεν έχουμε την πολυτέλεια να αποκλείσουμε κανένα μέλος της Κοινωνίας μας από την ενεργή ζωή του τόπου. Οποιοσδήποτε μπορεί άνδρας ή γυναίκα, πρέπει να αξιοποιείται προς όφελος του γενικότερου καλού, όπως ακριβώς συνεργάστηκαν δημιουργικά και αποτελεσματικά οι προπαππούδες μας και οι προγιαγιάδες μας στους Αγώνες του Έθνους για την Ελευθερία».
Στο τέλος της εκδήλωσης, ο Γενικός Γραμματέας Πολιτικής Προστασίας Βασίλης Παπαγεωργίου, τόνισε μεταξύ άλλων ότι: «…το μήνυμα της σημερινής ημέρας είναι η ενότητα. Μόνο όταν είμαστε ενωμένοι θα αντιμετωπίζουμε καλύτερα τις καθημερινές προκλήσεις και κρίσεις».
Στην εκδήλωση παρέστησαν ο Υπαρχηγός του Πυροσβεστικού Σώματος Αντιστράτηγος Μάριος Αποστολίδης, ο Επιτελάρχης του Αρχηγείου Π.Σ. Αντιστράτηγος Υποστράτηγος Χρήστος Λάμπρης, ο Διοικητής του Ενιαίου Συντονιστικού Κέντρου Επιχειρήσεων και Διαχείρισης Κρίσεων (Ε.Σ.Κ.Ε.ΔΙ.Κ.) Υποστράτηγος ΠΣ Θεόδωρος Βάγιας, ο Προϊστάμενος Κλάδου Διοικητικής Υποστήριξης του Π.Σ. Δημοσθένης Ραγκαβάς, ο Προϊστάμενος Κλάδου Επιχειρήσεων του Π.Σ. Αθανάσιος Μπαλάφας, οι Διευθυντές των Διευθύνσεων Α.Π.Σ., οι Διοικητές ΔΙ.Π.Υ. Αθηνών, Πειραιά, Ανατολικής και Δυτικής Αττικής, ο Διευθυντής Δ.Α.Ε.Ε., ο Διοικητής 1ης Ε.Μ.Α.Κ., Προϊστάμενοι και εκπρόσωποι λοιπών Κεντρικών Υπηρεσιών, οι Διοικητές Υπηρεσιών και Σταθμών Αττικής και στελέχη των Διευθύνσεων Α.Π.Σ.
Παρόμοιες εκδηλώσεις, με ομιλίες και σημαιοστολισμούς πραγματοποιήθηκαν σε όλες τις Πυροσβεστικές Υπηρεσίες της Χώρας.
