Ενδεχόμενη νέα μεταναστευτική κρίση
Μπορεί η Ελλάδα να διαχειριστεί τον αυξανόμενο αριθμό προσφύγων;
Η Ελλάδα έχει αποκτήσει ένα πρότυπο σύστημα υποδοχής και διαχείρισης των αιτήσεων ασύλου. Οι διαδικασίες γίνονται πιά γρήγορα. Έχουμε και ένα σύστημα δομών σε αντίθεση με άλλες χώρες της Νότιας Ευρώπης που μας επιτρέπει να έχουμε μια καλύτερη, αποτελεσματικότερη και πιο ανθρώπινη διαχείριση. Δεν είναι τέλειο, έχει ελλείματα, έχει προβλήματα. Αλλά όλη αυτή η συζήτηση που είναι απαραίτητη δεν πρέπει να μας εκτρέπει από το γεγονός ότι βρισκόμαστε σε μια περίοδο έξαρσης και ενδεχόμενης νέας κρίσης στο μεταναστευτικό και ανησυχώ για έναν εφησυχασμό που βλέπω στην Ευρώπη συνολικά.
Η Γερμανία πρέπει να ασκήσει πίεση στην Τουρκία
Ποιος είναι ο ρόλος της Τουρκίας;
Σήμερα το σύστημα των επιστροφών δεν λειτουργεί, δεν υπάρχουν απελάσεις. Οι χώρες προέλευσης δεν συνεργάζονται και βεβαίως δεν συνεργάζεται ούτε η Τουρκία. Η Τουρκία είναι μια χώρα-κλειδί που ελέγχει τον ανατολικό μεσογειακό διάδρομο. Ότι συμβαίνει στη Μεσόγειο και στο Αιγαίο δεν μένει στη Μεσόγειο και στο Αιγαίο, ξέρουμε ότι στη συνέχεια εύκολα μπορεί να γίνουνε δευτερογενή ροές προς τη Γερμανία και αλλού. Το πρώτο που πρέπει να κάνουμε είναι μια νέα συμφωνία με την Τουρκία και εκεί χρειαζόμαστε κει την Γερμανία, είναι μια χώρα που έχει μια ιδιαίτερη σχέση με την Τουρκία, για να κάνουμε μια συμφωνία αμοιβαία επωφελή.
Για να λειτουργήσει το σύστημα διεθνούς προστασίας σε αυτούς που το έχουνε ανάγκη, θα πρέπει αυτοί που απορρίπτονται επίσης να επιστρέφονται. Χρειάζεται η Ευρώπη συνολικά να ασκήσει πίεση γιατί μόνο συνολικά μπορεί να είναι αποτελεσματική.
Ανθρώπινη, αλλά όχι αφελής συνοριακή πολιτική
Η Ελλάδα έχει επικριθεί για τα λεγόμενα push backs. Οι αυξημένες αφίξεις έχουν να κάνουν με μια αλλαγή της Ελληνικής πολιτικής στα σύνορα?
Εμείς ακολουθούμε μια πολιτική αυστηρή μεν αλλά δίκαιη. Σε αυτήν την κριτική υπάρχουν και πολιτικές σκοπιμότητες εκείνων των πολιτικών δυνάμεων οι οποίοι πιστεύουν ότι οποιαδήποτε προστασία των συνόρων παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα. Και θέλουν η συζήτηση να μην εστιάζει στο μισό εκατομμύριο διασώσεις που έχει κάνει το Ελληνικό Λιμενικό την τελευταία δεκαετία, αλλά να είναι στα υποτιθέμενα push backs. Τον περιορισμένο αριθμό που έχουν καταγγελθεί, τον ερευνά η ελληνική δικαιοσύνη, οι ελληνικές αρχές και προφανώς και οι Ευρωπαίοι. Είμαι άνθρωπος φιλελεύθερος και δεν χαρίζω τον ανθρωπισμό σε κανέναν, αλλά δεν μπορούμε να είμαστε αφελείς. Είμαι πεπεισμένος ότι εντός του νόμου και του διεθνούς δικαίου μπορούμε να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα, δεν χρειάζεται να πάμε σε πρακτικές κάποιον μεμονωμένων χωρών ΕΕ στην Ανατολική Ευρώπη.
Μαγνήτης Γερμανία
Τι λέτε για τα γερμανικά δικαστήρια που κρίνουν απαράδεκτες τις συνθήκες διαβίωσης των προσφύγων στην Ελλάδα;
Η Ελλάδα υπολείπεται σε χρηματοδότηση και σε δυνατότητες σε σχέση με τη Γερμανία. Σήμερα έχουμε ένα πολύ απισχνανσμένο κοινωνικό κράτος μετά από μια 10ετή κρίση. Υπάρχουν μια σειρά από πράγματα που δεν κάνουμε για τους Έλληνες πολίτες τους ίδιους. Οι γερμανικές παροχές είναι αρκετά πάνω από τον κατώτατο μισθό ενός εργαζόμενου εδώ στην Ελλάδα με αποτέλεσμα ότι πάρα πολλοί πρόσφυγες θέλουν να βρεθούν στην Γερμανία, λειτουργεί ως μαγνήτης. Η Γερμανία πρέπει να ξαναδεί το ζήτημα του μαγνήτη, όχι μόνο η Γερμανία, συνολικά ο Βοράς, Από την μία υπάρχουν τα προβλήματα στην περιφέρεια που σπρώχνουν ανθρώπους, από την άλλη υπάρχει και ένας μαγνήτης ο οποίος λειτουργεί ως κίνητρο με την Ελλάδα ανάμεσα να δέχεται αυτήν την μεταναστευτική πίεση και να πρέπει να την διαχειριστεί με ανθρωπισμό και αποτελεσματικότητα. Αυτό δεν είναι εύκολο, ιδίως τώρα που βλέπω ότι αυτό όλο διογκώνεται.
Φωνή της λογικής
Τι πρέπει να κάνει η Ευρώπη;
Η μετανάστευση είναι υπαρξιακό ζήτημα για την ευρωπαϊκή ιδέα, μπορεί να μας διχάσει και να μας πολώσει με έναν τρόπο που λίγα άλλα ζητήματα το κάνουν. Χρειαζόμαστε την περιορισμένη, νόμιμη μετανάστευση, το μεγάλο στοίχημα για την Ευρώπη είναι, αν μπορεί να αντιμετωπίσει την παράνομη μετανάστευση νόμιμα.
Η Ευρώπη συχνά ολιγωρεί, εφησυχάζει και απευθύνω έκκληση σε όλη την Ευρώπη να δούμε το πρόβλημα κατάματα, να παραμείνουμε ανθρωπιστές, χωρίς όμως αφέλειες. Γιατί αν εμείς, το πολιτικό κέντρο της Ευρώπης, δεν δώσουμε λύση, εμείς, οι μετριοπαθείς δυνάμεις του ορθού λόγου, θα αντικατασταθούμε από τις δυνάμεις του παραλογισμού, του ριζοσπαστισμού και της τρέλας. Πρέπει να δείξουμε αποτελέσματα, αλλιώς εύκολα θα γίνουμε μπαλάκι μεταξύ των δύο πολιτικών άκρων.
