«Η ελληνική ναυτιλία είναι πρωταγωνίστρια στον κόσμο και η πρώτη ναυτιλιακή δύναμη στην Ευρώπη. Γι’ αυτό και θα ήταν μεγάλο λάθος, εάν αυτό το γεγονός, δεν το εκμεταλλευόμασταν στο έπακρο, ακριβώς για να μπορέσουμε να προωθήσουμε τα συμφέροντα της ελληνικής ναυτιλίας και γενικότερα τα συμφέροντα της Ελλάδας.
Θέλουμε δηλαδή η Ελλάδα, ως πρωταγωνίστρια στη ναυτιλία, να παίξει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση των πολιτικών που έρχονται. Και είναι ένα δύσκολο σταυροδρόμι, το οποίο θα έχει πολλά διλήμματα, ειδικά σε ό,τι αφορά τα θέματα της «πράσινης» μετάβασης στη ναυτιλία. Ποιοι θα παραμείνουν πρωταγωνιστές και ποιοι θα μπουν στο περιθώριο.
Είναι μια ιστορική στιγμή ειδικά στη ναυτιλία και πρέπει εμείς να δείξουμε πολύ μεγάλες προσαρμοστικές ικανότητες και να κρατήσουμε την πρωτοπορία μας. Δεν έχω αμφιβολία για την αξία της ποντοπόρου ελληνικής ναυτιλίας. Πάντα είχε την εξαιρετική δυνατότητα να προσαρμόζεται και γι’ αυτό διατηρεί αυτό το ρόλο. Στα θέματα όμως της ακτοπλοΐας, θα πρέπει να υπάρχει μια πολύ μεγάλη βοήθεια από την πλευρά του κράτους.
Με βάση αυτό το σκεπτικό, επισκεπτόμενος κάποιες από τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, ανέλαβα να παρουσιάσω στους ομολόγους μου και σε άλλους που έχουν σημαντικό ρόλο στα ευρωπαϊκά δρώμενα της ναυτιλίας, κάποιες πρωτοβουλίες και παρασκηνιακές διαβουλεύσεις στη βάση τριών αξόνων. Ο πρώτος άξονας είναι η Ελλάδα, η μεγάλη ναυτιλιακή δύναμη, ως η γέφυρα μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του IMO. Αντιλαμβάνεστε ότι ο IMO είναι ο Διεθνής Οργανισμός που δημιουργεί τα πλαίσια συμπεριφοράς στα μεγάλα στοιχήματα της ναυτιλίας και πιστεύω ακράδαντα – και το έχω ζήσει και από κοντά αυτό το πεντάμηνο – ότι η Ελλάδα μπορεί να είναι η καλύτερη γέφυρα μεταξύ IMO και Ευρωπαϊκής Ένωσης – Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Μας βοηθά πολύ το γεγονός ότι, παρά τις μεγάλες γεωπολιτικές δυσκολίες, καταφέραμε και πάλι να είμαστε πρώτοι στην ψηφοφορία που έγινε. Αυτό μας δίνει διαπραγματευτικά πλεονεκτήματα και πρέπει να τα αξιοποιήσουμε.
Και αυτό με εισαγάγει στον δεύτερο άξονα των πρωτοβουλιών, τις οποίες έχουμε ήδη δρομολογήσει. Είναι ένας άξονας που επιδιώκει να προωθήσει μέσα στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα και το ευρωπαϊκό πλαίσιο, την έννοια της «γαλάζιας» οικονομίας, της βιώσιμης «πράσινης» ναυτιλίας, εντός της λογικής της ανταγωνιστικής Ευρώπης.
Υπάρχουν προβλήματα ανταγωνιστικότητας των ευρωπαϊκών οικονομιών και παράλληλα έχει αλλάξει το παιχνίδι της ανταγωνιστικότητας σε πολλά επίπεδα. Σε όλα αυτά θα πρέπει να προστεθούν η πανδημία, η γεωπολιτική, το ουκρανικό, το τι συμβαίνει στην Ερυθρά Θάλασσα, το τι συμβαίνει στη Γάζα. Θα πρέπει κατά συνέπεια να τα λάβουμε υπόψη μας ως γεωπολιτικές παραμέτρους και να κρατήσουμε, πάση θυσία, την ανταγωνιστικότητα της ευρωπαϊκής οικονομίας πολύ ψηλά.
Η ανταγωνιστικότητα της ευρωπαϊκής οικονομίας βασίζεται σε μια δυνατή ευρωπαϊκή ναυτιλία. Και μια δυνατή ευρωπαϊκή ναυτιλία, βασίζεται σε μια δυνατή ελληνική ναυτιλία. Τα πράγματα έχουν αυτή τη σειρά, αυτή την ιεράρχηση.
Με αυτά τα δεδομένα, λοιπόν, ξεκινήσαμε μια συζήτηση με τους ομολόγους μου για το πώς ακριβώς θα διατηρηθεί ανταγωνιστική η ευρωπαϊκή ναυτιλία, σε βαθμό που να συνεισφέρει στη γενική ανταγωνιστική θέση της Ευρώπης. Είναι ένα ευρύ θέμα που έχει ως τίτλο «Η γαλάζια οικονομία στην Ευρώπη». Αυτός είναι ο δεύτερος άξονας.
Ο τρίτος άξονας των πρωτοβουλιών που είχαμε αυτή την περίοδο ήταν, το πώς θα αξιοποιήσουμε, όσο το δυνατόν περισσότερο, την ευρωπαϊκή χρηματοδότηση για να ενισχύσουμε και να βοηθήσουμε την «πράσινη» μετάβαση, ειδικά στην ακτοπλοΐα. Έχουμε ήδη ξεκινήσει πολλές προσπάθειες. Είμαστε σε διαπραγμάτευση με Επιτρόπους και με διάφορες DG στην Επιτροπή. Γι’ αυτό και στο τελευταίο μου ταξίδι στις Βρυξέλλες, είχα πολλές συναντήσεις με Επιτρόπους, ακριβώς για το πώς θα αξιοποιήσουμε την ευρωπαϊκή χρηματοδότηση ώστε να βοηθηθεί η ακτοπλοΐα μας, που έχει δυσκολίες. Να κάνει την «πράσινη» μετάβαση με σωστό τρόπο, προκειμένου να βοηθήσει στην αναβάθμιση της ακτοπλοΐας μας.
Γιατί πάντα υπάρχει περιθώριο βελτίωσης και την ίδια στιγμή να γίνει όσο το δυνατόν πιο ασφαλής, μέσα στη λογική της «πράσινης» μετάβασης, που είναι και ευρωπαϊκός στόχος.
Έχουμε πει βέβαια, κατ’ επανάληψη, χρησιμοποιώντας ως μότο αυτό που είπε ο Πρωθυπουργός στο Sharm el-Sheikh Climate Change Conference (COP 27) ότι, σε αυτή τη διαδικασία πρέπει να είμαστε radical, να είμαστε ριζοσπάστες αλλά την ίδια στιγμή πρέπει να είμαστε και ρεαλιστές. Και αυτό νομίζω ήδη άρχισε και περνάει σε όλα τα ευρωπαϊκά φόρα και στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Ήταν πάγια ελληνική θέση από την αρχή και αυτό συζητούσαμε συνεχώς, αυτή δηλαδή τη διασύνδεση των standards του IMO με τα standards της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Αυτοί είναι οι τρεις άξονες πάνω στoυς οποίους βασίστηκαν οι πρωτοβουλίες και θα συνεχιστούν, βέβαια, γιατί ακόμα είμαστε στην αρχή.
Έχω ήδη επισκεφτεί το Παρίσι, όπου είχα συνάντηση με τον αρμόδιο Υφυπουργό και συζητήσαμε όλα τα θέματα. Στις Βρυξέλλες, ένα ταξίδι που πραγματοποιήθηκε τις προηγούμενες ημέρες, περιλάμβανε και τη συμμετοχή στο γνωστό Συνέδριο της Βελγικής Προεδρίας για την ευημερία των ναυτικών, το «Brussels Conference on the Wellbeing of Seafarers». Επισκέφθηκα και το Βερολίνο, όπου είδα επίσης τον αρμόδιο Υπουργό και συζητήσαμε όλα αυτά τα θέματα. Το πώς βλέπουμε την έννοια της «γαλάζιας» οικονομίας στην Ευρώπη. Το πώς αξιοποιούνται τα ευρωπαϊκά χρήματα και το πώς η Ευρώπη θα περάσει τις θέσεις της στον ΙΜΟ και δεν θα φτάσει στο σημείο να αυτοτραυματίσει την ανταγωνιστικότητά της».
