Ιατροδικαστική Σήμανση (αγγλικά: Forensic identification) είναι η εφαρμογή ενός ευρέος φάσματος επιστημών για τη διεύρυνση και τον εντοπισμό συγκεκριμένων αντικειμένων που βρίσκονται συχνά σε μια σκηνή του εγκλήματος ή στον τόπο ενός ατυχήματος.
Κατά την αρχαιότητα δεν υπήρχαν τυποποιημένες ιατροδικαστικές πρακτικές για την έρευνα ενός εγκλήματος. Ωστόσο αρχαίες πηγές αναφέρουν κάποιες τεχνικές που προοιωνίζουν κάποιες έννοιες της εγκληματολογικής επιστήμης που αναπτύσσεται αιώνες αργότερα. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η ανάθεση του Αρχιμήδη που κλήθηκε να διαπιστώσει για τον τύραννο Ιέρωνα Β΄ αν κάποια ασημένια τμήματα του στέμματος είχαν αντικατασταθεί από κάποιον ανέντιμο χρυσοχόο με χειρότερης ποιότητας πολύτιμους λίθους.
Η πρώτη γραπτή μαρτυρία της χρήσης της ιατρικής επιστήμης για τη λύση ποινικών υποθέσεων αποδίδεται στο βιβλίο του Xi Yuan Lu (μεταφράζεται ως «διώξετε μακριά τα αδικήματα»), που γράφτηκε κατά τη Δυναστεία του Σονγκ (1186-1249) το 1248. Η υπόθεση της δολοφονίας ενός ατόμου με ένα δρεπάνι λύθηκε από έναν ερευνητή ο οποίος καθοδήγησε τον καθένα από τους υπόπτους να φέρουν το δρεπάνι τους σε μία συγκεκριμένη θέση. (Κατάλαβε ότι ήταν ένα δρεπάνι από τη δοκιμή των διαφόρων λεπίδων σε πτώμα ζώου και συγκρίνοντας την πληγή). Τελικά στο δρεπάνι που είχε αίμα εμφανίστηκαν πολλές μύγες λόγω του αίματος και έτσι βρέθηκε ο δολοφόνος ο οποίος τελικά ομολόγησε.
Κατά τον 16ο αιώνα στην Ευρώπη ιατροί του στρατού και πανεπιστημιακοί άρχισαν να συλλέγουν πληροφορίες για την αιτία και τον τρόπο θανάτου. Ο Αμβρόσιος Παρέ (Ambroise Paré), ένας Γάλλος στρατιωτικός χειρουργός, μελέτησε συστηματικά τις επιπτώσεις σε εσωτερικά όργανα ενός βίαιου θανάτου. Επίσης, δύο Ιταλοί χειρούργοι, οι Fortunato Fidelis και Paolo Zacchia, έθεσαν τα θεμέλια της σύγχρονης παθολογίας, μελετώντας τις αλλαγές που σημειώθηκαν στη δομή του σώματος, ως αποτέλεσμα μιας νόσου.
Ένα πρώιμο παράδειγμα της αγγλικής ιατροδικαστικής σήμανσης αποδεικνύει την αυξανόμενη χρήση της λογικής και της διαδικασίας στο πλαίσιο ποινικών ερευνών.Το 1784, στο Λάνκαστερ, ο John Toms δικάστηκε και καταδικάστηκε για τη δολοφονία του Edward Culshaw με ένα πιστόλι. Όταν το νεκρό σώμα του Culshaw εξετάστηκε, ένα θρυμματισμένο χαρτί που βρέθηκε στο κεφάλι του νεκρού, συνδυαζόταν τέλεια με μια σχισμένη εφημερίδα που βρέθηκε στην τσέπη του John Toms.
Τέλος, η αστυνομία άρχισε να χρησιμοποιεί τα δακτυλικά αποτυπώματα για την απόδειξη εγκλημάτων όταν ο Juan Vucetich έλυσε μια υπόθεση δολοφονίας στην Αργεντινή, εξετάζοντας ένα κομμάτι από την πόρτα με ένα αιματηρό δακτυλικό αποτύπωμα σε αυτό.
Τύποι ιατροδικαστικής σήμανσης
Ανθρώπινη αναγνώριση
Οι άνθρωποι μπορούν να εντοπιστούν από τα δακτυλικά τους αποτυπώματα. Αφού κάθε άτομο έχει μοναδικά δακτυλικά αποτυπώματα η χρήση αυτής της εφαρμογής δίνει πολύ καλά αποτελέσματα. Επίσης, ένα θετικό σημείο είναι ότι ένα δακτυλικό αποτύπωμα υπολογίζεται πως σε καλές συνθήκες διατηρείται περίπου 40 χρόνια.
Επιπλέον, οι άνθρωποι μπορούν να εντοπιστούν από το DNA τους μέσω του αίματος, του δέρματος, των μαλλιών, το σάλιο και το σπέρμα. Επίσης από τα δόντια τους, από μια φωτογραφία ή ένα βίντεο εγγραφής συστημάτων αναγνώρισης προσώπου, από την ανάλυση της βάδισης καθώς και από μια ηχογράφηση της ανάλυση φωνής.
Αναγνώριση προϊόντος
Μέσω ειδικών μηχανημάτων μπορεί να γίνει η αναγνώριση σχετικά με πλαστογραφία νομισμάτων καθώς και πιθανή πλαστογραφία εγγράφων αφού τα έγγραφα χαρακτηρίζονται από τη σύνθεση του χαρτιού και το μελάνι τους.
Τα αυτοκίνητα μπορούν να βρεθούν αυτόματα από την αναγνώριση του αριθμού της πινακίδας που έχουν. Ακόμα, οι υπολογιστές που είναι συνδεδεμένοι στο Διαδίκτυο μπορούν συχνά να εντοπιστούν από την IP διεύθυνσή τους ή τη διεύθυνση MAC. Επίσης, οι ηχητικοί πομποδέκτες μπορούν δυνητικά να εντοπιστούν από μικρές διακυμάνσεις του σήματος εξόδου τους.
