Η παλιγγενεσία του Ελληνικού Έθνους που διατρανώνεται την 25η Μαρτίου 1821 περιφρουρείται από προσωπικότητες επανασταστικές, που δημιουργούν τις αναγκαίες συνθήκες για την ωρίμανση των ιδεών της ελευθερίας και της δημοκρατίας στα πλαίσια ενός ευνομούμενου κράτους.
Η θέληση και η ισχυρή αποφασιστικότητα των επαναστατών και των πολιορκημένων διαφαίνεται μέσα από τη φράση του Ρήγα Φερραίου στο Θούριο, η οποία συνεχίζει να διατηρεί τη διαχρονική της ισχύ και τα υψηλά της νοήματα:
«Ὡς πότε παλικάρια νὰ ζοῦμεν στὰ στενά,
Μονάχοι σὰ λιοντάρια, σταὶς ράχαις στὰ βουνά;
…Καλλιῶναι μίας ὥρας ἐλεύθερη ζωή,
Παρὰ σαράντα χρόνοι σκλαβιά, καὶ φυλακή.»
Ο Όθωνας το 1838 καθιερώνει την 25η Μαρτίου ως εθνική επέτειο, ενδυναμώνοντας το αίσθημα της εθνικής ενότητας και υπενθυμίζοντας την ισχυρή σύνδεση της ανεξαρτησίας και της απελευθέρωσης με την ορθοδοξία, καθώς η 25η Μαρτίου ημέρα εορτής του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, μπορεί να χαρακτηριστεί ως κομβικό χρονικό σημείο.
Οι κατακτητές υποχωρούν μπροστά στην αποφασιστικότητα και τη γενναιότητα των επαναστατημένων Ελλήνων, αλλά και ενώπιον της ισχυρής προσπάθειας για τη δημιουργία ενός έθνους με κρατική δομή και οργάνωση, που αποτελούν προσδιοριστικά στοιχεία του ελληνικού έθνους εκείνης της περιόδου. Το λάβαρο της Επανάστασης υψώνεται, και 200 χρόνια μετά, συνεχίζει να κυματίζει υψωμένο στους ουρανούς της Χώρας μας και να μας υπενθυμίζει την υπερηφάνειά μας, τη γενναιότητά μας και την ανεξαρτησία μας από το ζυγό οποιασδήποτε μορφής.
Σήμερα η 25η Μαρτίου βρίσκει την Ελλάδα αντιμέτωπη με δύο παγκόσμιες κρίσεις, την παγκόσμια πανδημία του κορωνοϊού και τον πόλεμο στην Ουκρανία, ο οποίος έχει επιφέρει πολλάπλες επιμέρους κρίσεις με ευρωπαϊκές και διεθνείς διαστάσεις, όπως η ενεργειακή και η οικονομική. Κάθε κρίση εμπεριέχει εννοιολογικά την προσδοκία για ελευθερία, έναν όρο, που καθόλη τη διάρκεια των αγώνων της ιστορίας των Ελλήνων, τον συναντάμε και αντιλαμβανόμαστε αυτό που ο Δημοσθένης αναφέρει στον περί Στεφάνου λόγο του, «δεν άξιζε να ζουν παρά μόνον μέσα στην ελευθερία».
Ο Μακρυγιάννης ήταν μια αγωνιστική προσωπικότητα, που η ελευθερία και η δικαιοσύνη χαρακτηριζόταν ως το πάθος του. Ένα πάθος που εμφαίνεται μέσα από το λόγο του, καθώς τοποθετούσε τη λευτεριά ως βασικό στοιχείο του ανθρωπισμού. Χαρακτηριστικά αναφέρει «δεν ήθελα χρήματα και βιο· ήθελα σύνταμα για την πατρίδα μου, να κυβερνηθεί με νόμους και όχι με το έτσι θέλω… από δικαιοσύνη διψάγει η πατρίδα και λικρίνεια…».
Οι πολιορκημένοι του Μεσολογγίου ανέδειξαν την ανώτερη έννοια της αθανασίας, ως απότοκη της ελευθερίας, της αυτοθυσίας και της αυταπάρνησης. Οι Ελεύθεροι Πολιορκημένοι συναντούν τον ανθρωπισμό και τη δικαιοσύνη και τις ανάγουν σε αξίες ταυτόσημες με την ελευθερία. Θυσιάστηκαν για το σήμερα και ονειρεύτηκαν το σήμερα, το οποίο εμείς οφείλουμε να διαφυλάττουμε και να ορίζουμε.
Η Ελληνική Αστυνομία σήμερα υπό το πρίσμα των διεθνών κρίσεων καλείται να συνεχίζει να επιτελεί το έργο της με συνέπεια και επαγγελματισμό και με κατευθυντήρια στόχευση της τη διαφύλαξη της εσωτερικής ασφάλειας με σεβασμό στις ελευθερίες και τα δικαιώματα των πολιτών, αλλά και την ενδυνάμωση της εθνικής ασφάλειας με απώτερο στόχο τη διατήρηση της κοινωνικής συνοχής και ισορροπίας και την κατ’ επέκταση εθνική ακεραιότητα.
Γυναίκες και Άνδρες της Ελληνικής Αστυνομίας,
Σας ευχαριστώ για τη διαρκή προσφορά σας στην ελληνική κοινωνία και τον πολίτη.
Σας ευχαριστώ που είστε το σύμβολο της δικαιοσύνης και της ανθρωπιάς.
Σας ευχαριστώ, που μεταλαμπαδεύετε τις αρχές και τις αξίες των προγόνων μας.
Σας ευχαριστώ που συνεχίζετε να διατηρείτε υψηλά τον αστυνομικό θεσμό και αδιάκοπα αγωνίζεστε ενάντια στην εγκληματικότητα και την ανομία. Το 1821 ας γίνει σύμβολο και πυξίδα ανεξαρτησίας, ελευθερίας και δικαιοσύνης και ας έχουμε πάντα στην καρδιά μας τον «Ύμνο είς την Ελευθερίαν» του Διονυσίου Σολωμού,
«καὶ σὰν πρῶτα ἀνδρειωμένη,
χαῖρε, ὦ χαῖρε, Ἐλευθεριά!»
Χρόνια Πολλά και ευλογημένα υπό τη σκέπη της Παναγίας μας.
Χρόνια Πολλά σε όλους! Ζήτω το Έθνος!
