Σχετικά με τις χημικές ουσίες που φέρουν την ονομασία «χάπι του βιασμού» μίλησε ο καθηγητής του Α’ Εργαστηρίου Φαρμακολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, Αντώνης Γούλας.
Μιλώντας στο GRTimes, ο καθηγητής του ΑΠΘ ανέφερε ότι οι συγκεκριμένες ουσίες αποτελούν μείζον θέμα των αρχών σε χώρες του εξωτερικού, όπως για παράδειγμα η Αγγλία.
Επί της ουσίας ο καθηγητής, ανέφερε πως «δεν πρόκειται για μία ουσία, αλλά για δύο – τρεις, ίσως και περισσότερες, οι οποίες θα μπορούσαν να θεωρηθούν ως «χάπι του βιασμού». Η πρώτη και πιο ευρέως διαδεδομένη είναι η φθοριονιτροζεπάμη η οποία χρησιμοποιείται ως ηρεμιστικό-υπνωτικό-αγχολυτικό. Η συγκεκριμένη ουσία κυκλοφορεί, αλλά για να την προμηθευτεί κάποιος χρειάζεται ειδική συνταγή, ενώ στο παρελθόν σε υποθέσεις του εξωτερικού έχει χρησιμοποιηθεί και ως «χάπι του βιασμού».
Σύμφωνα όμως με τον κ. Γούλα, αυτή δεν είναι η μοναδική ουσία. «Υπάρχει φυσικά και το γ-υδροξυβουτυρικό οξύ, ουσία που αυτούσια δεν είναι θεραπευτική και που προμηθεύεται με παράνομο τρόπο. Είτε μέσω διαδικτύου δηλαδή, είτε μέσω κυκλωμάτων».
Οι παρενέργειες για το «χάπι του βιασμού»
Ως παρενέργειες -σύμφωνα με το καθηγητή του Αριστοτελείου- προκαλεί αυτά που ανέφερε το θύμα. «Δηλαδή μια καταστολή του κεντρικού νευρικού συστήματος, μια άμβλυνση των αντιστάσεων και σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να προκαλέσει ακόμη και αύξηση ερωτικής διάθεσης. Όπως και να έχει καθιστά τον άνθρωπο πιο ευάλωτο και αδύναμο να αντισταθεί σε επιθέσεις. Όμως αυτό δεν είναι το πιο ανησυχητικό» διευκρινίζει ο κ. Γούλας.
Και προσθέτει πως η πιο επικίνδυνη παρενέργεια που μπορεί να προκαλέσει η εν λόγω ουσία είναι η ανάδρομη αμνησία. «Δηλαδή ο άνθρωπος στον οποίο έχει χορηγηθεί, να ξυπνήσει και πραγματικά να μη θυμάται τίποτα».
Τέλος, ο καθηγητής σημειώνει ότι μπορεί οι αρχές να έρχονται πρώτη φορά αντιμέτωπες με μια τέτοια υπόθεση, όμως στο εξωτερικό το πρόβλημα είναι πολύ μεγάλο. «Από το 2000 και έπειτα τα περιστατικά βιασμών σε συνδυασμό με τη χορήγηση ουσιών σημειώνουν μεγάλη αύξηση στο εξωτερικό. Στην Αγγλία για παράδειγμα αποτελούν μείζον θέμα και αποτελεί πραγματικά παρά πολύ μεγάλο πρόβλημα».
