Με αφορμή τον θάνατο της 6χρονης από την Παλαιστίνη Χιντ Ρατζάμπ, η οποία φυσικά δεν είναι η μόνη που έχασε τη ζωή της σε έναν ανίερο πόλεμο, θα ήθελα να εκφράσω την αγανάκτησή μου και παράλληλα την απέραντη θλίψη μου μέσω του aftoprostasia.gr το οποίο και ευχαριστώ θερμά για τη φιλοξενία.
Αναρωτιέμαι ξέρει άραγε ο πολύς ο κόσμος γιατί γίνονται αυτοί οι πόλεμοι; Και η μικρή Ρατζάμπ βρέθηκε νεκρή. Και εκατοντάδες άλλα παιδιά και βρέφη, που έπαιζαν με τα παιχνίδια τους, που θήλαζαν από το στήθος της μητέρας τους, που ήταν στην αγκαλιά του πατέρα τους, και ξαφνικά ξέσπασε πόλεμος.
Ζούμε στο 2024. Αιώνες πίσω, οι πρόγονοί μας έδωσαν το δικό τους αίμα για να είμαστε εμείς ελεύθεροι. Χωρίς το φόβο του πολέμου και των όποιων κατακτητών. Οι Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας μας, είναι έτοιμες ανά πάσα στιγμή που θα τους καλέσει το καθήκον. Όμως γιατί; Γιατί να συμβαίνουν όλα αυτά;
Θυσίες για έναν ειρηνικό κόσμο, έγιναν άπειρες ανά τους αιώνες. Αλλες επιφανείς και άλλες αφανείς. Μνημεία πεσόντων στο καθήκον, παντού σε όλη την Ελλάδα σε όλο τον κόσμο.
Μόνο ένα ερώτημα πλανάται. Δεν υπάρχει κανείς να τους πει να σταματήσουν να παίρνουν αθώες ζωές; Δεν υπάρχει κανένας να τους πει πως δεν υπάρχει λόγος να γίνονται πόλεμοι παρά μόνο διάλογος και ειρήνη;
Αιωνία η μνήμη σου Χιντ Ρατζάμπ, και σε όλα τα αγγελούδια που τόσο άδικα σας έκοψαν το νήμα της ζωής και θα τα συναντήσεις εκεί ψηλά.
Ε.Δ.Μ.
