Προς το Δ.Σ της ΠΟΑΣΥ
Συνάδελφοι, πέρασαν 20 χρόνια από την ημέρα, που δημοσιεύθηκε στο Φύλλο 189 της Εφημερίδος της Κυβέρνησης ο Νόμος 3169/2003, που αφορά την οπλοφορία και χρήση όπλων από Αστυνομικούς, καθώς και την εκπαίδευση τους στη χρήση τους.
Πάγιο αίτημα όλων ήταν να εκδοθεί ένας Νόμος, που να ρυθμίζει την χρήση των όπλων από τους Αστυνομικούς, γιατί οι μέχρι τότε ισχύοντες Νόμοι ήταν από αναχρονιστικοί έως αντισυνταγματικοί. Στην ουσία εφαρμόζονταν οι γενικές διατάξεις του Ποινικού Κώδικα «περί άμυνας».
Στην Ελληνική Αστυνομία η φυσική και πολιτική ηγεσία θα έπρεπε να δίδει μεγαλύτερη βαρύτητα στην εφαρμογή της σχετικής νομοθεσίας, γιατί διαφορετικά δεν μπορούμε να εξηγήσουμε για ποιο λόγο δεν τυγχάνουν εφαρμογής διατάξεις του 3169/2003, με αποτέλεσμα να κινδυνεύει καθημερινά η ζωή συναδέλφων μας.
Αποτέλεσμα της ως άνω μη εφαρμογής είναι να υπάρχουν αστυνομικοί, που έχουν να πραγματοποιήσουν συντηρητική εκπαίδευση, για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο από πέντε έτη, ενώ σύμφωνα με το Ν.3169/2003, ένα μεγάλο ποσοστό της δύναμης των αστυνομικών θα πρέπει να είχε παραδώσει το όπλο στην Υπηρεσία του.
Παραθέτουμε αυτούσιες τις παραγράφους 3, 5 και 6 του άρθρου 5 του ανωτέρω Νόμου Εκπαίδευση στην Οπλοτεχνική Σκοποβολή.
«3.Η συντηρητική εκπαίδευση αποσκοπεί στη διατήρηση της ικανότητας του αστυνομικού στο χειρισμό και τη χρήση των όπλων και πραγματοποιείται μετά την αποφοίτηση του αστυνομικού από τη Σχολή και μέχρι την έξοδό του από την Αστυνομία, σε περιοδικά χρονικά διαστήματα, που δεν απέχουν μεταξύ τους περισσότερο του έτους. Σε κάθε περίπτωση ο αστυνομικός μπορεί να υποχρεωθεί στην παρακολούθηση ειδικού προγράμματος εκπαίδευσης στη χρήση όπλων και στη σκοποβολή. Κάθε εκπαίδευση και τα αποτελέσματα αυτής καταχωρίζονται στο ατομικό βιβλιάριο του αστυνομικού.
5. Αστυνομικός, που για οποιονδήποτε λόγο δεν υποβάλλεται στη συντηρητική εκπαίδευση ή δεν πιστοποιείται κατ’ αυτήν η ικανότητά του, δεν επιτρέπεται να κατέχει ή να φέρει πυροβόλο όπλο, αυτό δε που τυχόν κατέχει υποχρεούται να το παραδώσει αμέσως στην Υπηρεσία του.
6. Η Ελληνική Αστυνομία, για την κάλυψη των αναγκών εκπαίδευσης του προσωπικού της στη χρήση των όπλων, ιδρύει σε κάθε νομό σκοπευτήρια, Τα οποία διακρίνονται σε κλειστά και ανοικτά. Με απόφαση του Υπουργού Δημόσιας Τάξης ρυθμίζονται τα θέματα που αφορούν τη διαδικασία και τους όρους ίδρυσης και λειτουργίας των σκοπευτηρίων, την υπαγωγή, τη διοίκηση, τη στελέχωση και τους όρους ασφαλείας αυτών, τις υποχρεώσεις των εκπαιδευτών και των ασκουμένων στη σκοποβολή, τους όρους χρήσης των σκοπευτηρίων από προσωπικό άλλων φορέων, καθώς και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια.»
Από τα ανωτέρω προκύπτει ότι οι αστυνομικοί, που δεν έχουν περάσει συντηρητική εκπαίδευση σε περιοδικά χρονικά διαστήματα, τα οποία δεν απέχουν μεταξύ τους περισσότερο του έτους, δεν δύνανται να κατέχουν ή να φέρουν πυροβόλο όπλο και πρέπει να το παραδώσουν αμέσως στην Υπηρεσία τους.
Ο αριθμός των αστυνομικών, που δεν έχουν περάσει συντηρητική εκπαίδευση τα τελευταία δύο έτη είναι πολύ μεγάλος, ενώ υπάρχουν περιπτώσεις αστυνομικών, που για 6 έως 8 χρόνια δεν έχουν εκπαιδευτεί στη χρήση των όπλων. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Ελληνική Αστυνομία δεν έχει ιδρύσει σε κάθε νομό σκοπευτήρια για την κάλυψη των αναγκών εκπαίδευσης του προσωπικού, ως προβλέπεται στην παράγραφο 6.
Στο Άρθρο 4 παράγραφο 2 προβλέπεται ότι «οι αστυνομικοί υποβάλλονται σε εξέταση για τον έλεγχο της καταλληλότητας τους να φέρουν πυροβόλο όπλο. Η εξέταση αυτή διενεργείται, μέσα σε ένα έτος μετά τη συμπλήρωση πενταετίας από την αποφοίτησή τους, από τις Σχολές Αστυφυλάκων και Αξιωματικών. Η εξέταση γίνεται από ειδική επιτροπή της Υγειονομικής Υπηρεσίας της Ελληνικής Αστυνομίας».
Είκοσι χρόνια μετά την δημοσίευση του Ν.3169/2003 ένας πολύ μεγάλος αριθμός αστυνομικών δεν έχει υποβληθεί σε εξέταση για έλεγχο καταλληλότητας να φέρει πυροβόλο όπλο, παρά τις συνεχείς εκκλήσεις του συνδικαλιστικού μας κινήματος προκειμένου οι αστυνομικοί να υποβάλλονται σε έλεγχο και εκπαίδευση, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ασφάλεια πολιτών και αστυνομικών.
Πιστεύουμε ότι η Ομοσπονδία μας στο επόμενο Δ.Σ θα μπορούσε να αποφασίσει την προσφυγή στη Δικαιοσύνη, προκειμένου αυτή με την σειρά της να αναζητήσει τυχόν ευθύνες, για τη μη εφαρμογή του νόμου περί οπλοφορίας και χρήσης πυροβόλων όπλων από αστυνομικούς, την εκπαίδευσή τους και άλλες σχετικές διατάξεις. Ταυτόχρονα πρέπει να ζητήσει από τις συνδικαλιστικές Ενώσεις ανά νομό να πράξουν αναλόγως σε περίπτωση, που δεν εφαρμόζεται ο νόμος.
Συνάδελφοι θα συνεχίζουμε τις προτάσεις μας, με μαχητικότητα και αγωνιστικότητα, με μόνο μέλημα, ένα καλύτερο μέλλον στις εργασιακές μας συνθήκες και την προώθηση και επίλυση των κλαδικών ζητημάτων μας.
Τέλος, σε κάθε μας συνδικαλιστική δράση και παρέμβαση, έχουμε ως πρώτιστο στόχο, την σφυρηλάτηση της ενότητας και την ισχυροποίηση της φωνής του Έλληνα αστυνομικού, χωρίς να μπαίνουμε σε λογικές οιασδήποτε διαπραγμάτευσης των δίκαιων συμφερόντων των συναδέλφων μας. Πρώτος και τελικός μας στόχος, είναι η ενότητα του κλάδου και η ηθική θωράκιση των συναδέλφων μας, ώστε με όρους κοινωνικής αξιοπρέπειας, όπως όλοι οι εργαζόμενοι, να επιτελούμε ανεμπόδιστα την σημαντική κοινωνικά αποστολή μας.
Βαγενά Σοφία Πρόεδρος Επιτροπής Ισότητας & Δικαιωμάτων ΠΟΑΣΥ,
Αντιπρόεδρος ΚΕΥΑ ΠΟΑΣΥ
Αντιπρόσωπος ΕΑΣΥΑ
Βάρσος Χαράλαμπος
Αντιπρόσωπος ΕΑΣΥΑ
Βεναρδής Ιωάννης Αντιπρόεδρος Επιτροπής Ισότητας & Δικαιωμάτων ΠΟΑΣΥ,
Αντιπρόσωπος ΕΑΣΥΑ
Καραγιαννόπουλος Δημήτριος Πρόεδρος ΚΕΥΑ ΠΟΑΣΥ
Αντιπρόσωπος ΕΑΣΥΑ
Κόκκαλλης Ιωάννης Μέλος Δ.Σ ΕΑΣΥΑ
Αντιπρόσωπος ΕΑΣΥΑ
Κλιάφας Νικόλαος
Αντιπρόσωπος ΕΑΣΥΑ
Μαργετάκης Μανώλης
Μέλος Δ.Σ ΠΟΑΣΥ
Μπελίτσα Αλιδή Γραμματέας Επιτροπής Ισότητας & Δικαιωμάτων ΠΟΑΣΥ
Αντιπρόσωπος ΕΑΣΥΑ
Πατσιαούρας Κωνσταντίνος
Αντιπρόσωπος ΕΑΣΥΑ
Ρωμανάς Παναγιώτης
Αντιπρόσωπος ΕΑΣΥΑ
Σώκλας Χρήστος Αντιπρόσωπος ΕΑΣΥΑ
Πτυχιούχος Νομικής Σχολής Αθηνών
Ψαλλίδας Γεώργιος Μέλος Δ.Σ. ΚΕΥΑ ΠΟΑΣΥ
Αντιπρόσωπος ΕΑΣΥΑ
