Αρχιερατική Επιμνημόσυνη Δέηση & Αποκαλυπτήρια Μνημείου στην μνήμη του Στρατηγού «Χατζή» Γεωργίου Εμμανουήλ Κελαϊδή

Αρχιερατική Επιμνημόσυνη Δέηση & Αποκαλυπτήρια Μνημείου στην μνήμη του Στρατηγού «Χατζή» Γεωργίου Εμμανουήλ Κελαϊδή

Και των 35 παλικαριών του, που θυσιάστηκαν στις 20 Μαρτίου 1824

Η Περιφέρεια Κρήτης – Περιφερειακή Ενότητα Χανίων, ο Δήμος Σφακίων  και ο Εκπολιτιστικός Σύλλογος των Μελών της Οικογένειας Κελαïδή θα πραγματοποιήσουν Αρχιερατική Επιμνημόσυνη Δέηση & τα Αποκαλυπτήρια Μνημείου  στην μνήμη του Στρατηγού «Χατζή» Γεωργίου Εμμανουήλ Κελαϊδή και των 35 παλικαριών του, που θυσιάστηκαν στις 20 Μαρτίου 1824,  η οποία θα πραγματοποιηθεί  την Κυριακή 20 Αυγούστου 2023, ώρα 12:00,  στην Αράδενα Σφακίων.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

Προσέλευση επισήμων

-Αρχιερατική Επιμνημόσυνη Δέηση,  χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Αρκαλοχωρίου, Βιάνου και Καστελίου, κ.κ. Ανδρέα Νανάκη

 -Αποκαλυπτήρια Μνημείου

 

 -Κατάθεση Στεφάνων

– Χαιρετισμοί διοργανωτών

– Ομιλία από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη, κ.κ. Ανδρέα Νανάκη

  -Τήρηση ενός λεπτού σιγή

– Εθνικός ύμνος

 -Παραδοσιακό Κέρασμα στου «Γλυμαίνου», στην Ανώπολη

Ποιος ήταν ο Στρατηγός «Χατζή» ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΛΑΪΔΗΣ «Ο Μουργιώτης» (1784 -1824)

  • Γεννήθηκε στο ψηλότερο χωριό της Κρήτης, το Μουρί Σφακίων.
  • Για τις μεγάλες αρετές του στα πολεμικά έργα, η Πατρίδα τον τίμησε με το βαθμό του Πεντηκοσιάρχου (Στρατηγού).
  • Ξεκίνησε τη δράση του από τη Φιλική Εταιρεία και, όπως γράφει ο Ιστορικός Β. Ψιλάκης, «…η φήμη του, οι αγώνες και οι θυσίες του άρχισαν πριν ακόμα εκραγεί η Επανάσταση του 1821…».
  • Υπηρέτησε κοντά στον Αλέξανδρο Υψηλάντη, Στρατιωτικό Ηγέτη της Φιλικής, ξεκινώντας από τη Μολδοβλαχία, στις 7 Μαρτίου 1821.
  • Μετά την καταστροφή του στρατού του Πρίγκηπα Υψηλάντη στη Μολδοβλαχία, έφτασε, μέσω του Κουσάντασι (Νέα Έφεσο) της Μικράς Ασίας, στη Σάμο.
  • Εκεί, τέθηκε επικεφαλής Κρητικών και Σαμίων και στις 22 Ιουνίου 1821, απέκρουσαν τον μεγάλο στόλο των Τούρκων κι έτσι έμεινε το νησί ελεύθερο. Λεπτομερή ανάλυση για τη δράση του στη Σάμο κάνει ο διαπρεπής Ιστορικός, Ακαδημαϊκός Διον. Κόκκινος, στην έκδοση «Ελληνική Επανάσταση». (1956, 1ος τόμος)
  • Στις 17 Ιανουαρίου 1822, με την ομάδα του (Σταύρος Αμιράς, Νικόλας Ζερβός και άλλοι), σώζει από τη σφαγή τους Μοναχούς του Αρκαδίου, που το είχαν καταλάβει οι Τούρκοι.
  • Στις 9 Φεβρουαρίου 1822, τραυματίστηκε στη μεγαλειώδη μάχη στον Μέρωνα Αμαρίου Ρεθύμνου, όπου κατατρόπωσαν ισχυρή δύναμη 4.000 Τούρκων.
  • Στα τέλη του 1822, στο Τυμπάκι, μαζί με άλλους Σφακιανούς Καπεταναίους, διακρίθηκε σε μάχη εναντίον των Τούρκων.
  • Στις 20 Φεβρουαρίου 1823, στο Γάζι Ηρακλείου, με πεντακόσιους επίλεκτους Επαναστάτες, κατατρόπωσε τους Οθωμανούς ιππείς, σε φοβερή πολεμική σύγκρουση.
  • Στις 20 Μαρτίου 1824, στην Αράδενα Σφακίων, με ένα Σώμα 300 παλικαριών – ως άλλος Λεωνίδας, όπως αναφέρει ο Ιστορικός Επίσκοπος Γρ. Παπαδοπετράκης, έπεσε ηρωικά μαχόμενος με 35 ακόμη παλικάρια του, αποκρούοντας τον αιμοβόρο Αρβανό Χουσεϊν, που είχε καταστρέψει τα πάντα στο διάβα του. Η θυσία αυτή διέσωσε 30.000 γυναικόπαιδα και ηλικιωμένους, που διέφυγαν μέσω του φαραγγιού της Αράδενας στο φαράγγι της Σαμαριάς.

Related Articles