Γράφει: Ομάδα Δ’ΚΟΣΕ
Πρόκειται για βραχυχρόνιες απαγορεύσεις θήρας συνήθως 3ετούς ισχύος. Εκδίδονται από την αρμόδια δασική αρχή και η πιο συνηθισμένη αιτία πρόκλησής τους είναι οι δασικές πυρκαγιές.
β) Μέσα στα καταφύγια άγριας ζωής απαγορεύονται η θήρα, οι αγώνες κυνηγετικών ικανοτήτων σκύλων δεικτών, η αλιεία, η σύλληψη της άγριας πανίδας, η συλλογή της άγριας χλωρίδας, η καταστροφή ζώνης με φυσική βλάστηση με κάθε τρόπο, η καταστροφή των φυτοφρακτών, η αμμοληψία, η αποστράγγιση, η επιχωμάτωση και αποξήρανση ελωδών εκτάσεων, η ρύπανση των υδατικών συστημάτων, η διάθεση ή απόρριψη αποβλήτων, η ανάπτυξη ιχθυοκαλλιεργειών, η διενέργεια στρατιωτικών ασκήσεων, καθώς και η υπαγωγή έκτασης του καταφυγίου σε πολεοδομικό ή ρυμοτομικό σχεδιασμό. Επιτρέπεται η εγκατάσταση παρατηρητηρίων της άγριας πανίδας.
Για τον χαρακτηρισμό μιας περιοχής ως ΚΑΖ χρειάζεται απόφαση του Γενικού Γραμματέα της Αποκεντρωμένης διοίκησης μετά από τεκμηριωμένη πρόταση των αρμόδιων δασικών αρχών, ενώ για τον αποχαρακτηρισμό μιας περιοχής από ΚΑΖ χρειάζεται Υπουργική Απόφαση η οποία προκύπτει μετά από γνωμοδότηση των αρμόδιων δασικών αρχών.
Δασικές Απαγορευτικές Διατάξεις (βραχυχρόνιες απαγορεύσεις θήρας)
Πρόκειται για βραχυχρόνιες απαγορεύσεις θήρας συνήθως 3ετούς ισχύος. Εκδίδονται από την αρμόδια δασική αρχή και η πιο συνηθισμένη αιτία πρόκλησής τους είναι οι δασικές πυρκαγιές. Αφορούν την απαγόρευση θήρας, ενώ δύναται κατά περίπτωση να ρυθμίζουν και άλλες δραστηριότητες όπως η βόσκηση, η συλλογή αρωματικών φυτών κ.α. Επίσης μπορούν κατά περίπτωση να ρυθμίζουν τη θήρα κάποιον ειδών εντός των ορίων τους.
Εθνικοί Δρυμοί και Διατηρητέα Μνημεία της Φύσης (μόνιμες απαγορεύσεις θήρας)
Ως εθνικοί δρυμοί δύναται να κηρύσσονται δασικές περιοχές, οι οποίες παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον όσον αφορά την διατήρηση της χλωρίδας και πανίδας, των γεωμορφικών σχηματισμών, του υπεδάφους, της ατμοσφαίρας, των υδάτων και γενικά του φυσικού περιβάλλοντός και των οποίων κρίνεται επιβεβλημένη η προστασία, η διατήρηση και η βελτίωση της συνθέσεως, της μορφής και των φυσικών καλλονών των, για την αισθητική, ψυχική και υγιεινή απόλαυση και ανάπτυξη του τουρισμού, ως και την διενέργεια πάσης φύσεως επιστημονικών ερευνών.
Ως “διατηρητέα μνημεία της φύσεως” χαρακτηρίζονται εκτάσεις που παρουσιάζουν ιδιαίτερη παλαιοντολογική, γεωμορφολογικής και ιστορική σημασία, ακόμα και δένδρα ή συστάδες δένδρων, υγροβιότοποι και σπάνια είδη φυτών που παρουσιάζουν ιδιαίτερη βοτανική, φυτογεωγραφική, αισθητική και ιστορική σημασία.
Απαγορεύσεις εντός του πυρήνα των εθνικών δρυμών και των διατηρητέων μνημείων της φύσης.
α) Η εξόρυξη και εκμετάλλευση μεταλλείων και λατομείων, η απόληψη οιουδήποτε ορυκτού προϊόντος και εν γένει εκτέλεση πάσης συναφούς εργασίας ή η κατασκευή σχετικής εγκαταστάσεως.
β) Η ανασκαφή, η επιχωμάτωση, η δειγματοληψία και πάσα άλλη ενέργεια, η οποία μπορεί να προκαλέσει φθορά και αλλοίωση των γεωμορφικών σχηματισμών και φυσικών καλλονών.
γ) Η τοποθέτηση διαφημιστικών πινακίδων και αγγελιών, πλην αυτών που εγκρίνονται από τον Υπουργό Εθνικής Οικονομίας και έχουν ως σκοπό την ανάπτυξη του τουρισμού, της φιλοδασικής ενημερώσης, των επιστημονικών μελετών και την εξυπηρέτηση γενικότερων συμφερόντων.
δ) Οι βιομηχανικές δραστηριότητες εν γένει.
ε) Η εγκατάσταση οικισμών, οικιών, αγροικιών, παραπηγμάτων και η κατασκευή κάθε έργου, με εξαίρεση των απαραιτήτων για την προστασία και λειτουργία του εθνικού δρυμού ή των διατηρητέων μνημείων της φύσεως έργων,
ς) Η υλοτομία, η κοπή, η εκρίζωση, η καταστροφή, η συλλογή ή η μεταφορά φυτικών ειδών και δασικών προϊόντων.
ζ) Η βοσκή παντός ζώου καθ’ όλη την διάρκεια του έτους και η κατασκευή πάσης φύσεως κτηνοτροφικών έργων, ως ποτιστρών, στεγάστρων.
η) Η θήρα παντός ζώου,
θ) Η αλιεία, καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, εντός λιμνών και ορεινών ρεόντων υδάτων.
Εθνικά Πάρκα (απαγόρευση θήρας σε συγκεκριμένες ζώνες των Εθνικών Πάρκων – μόνιμες απαγορεύσεις θήρας)
Ως εθνικά πάρκα χαρακτηρίζονται είτε λόγω της θέσης τους, όπως διασυνοριακές, είτε λόγω της εξέχουσας οικολογικής ή άλλης φυσικής σπουδαιότητάς τους θεωρούνται ως σημαντικές σε εθνικό επίπεδο. Συνήθως είναι εκτεταμένες χερσαίες, υδάτινες ή µικτού χαρακτήρα περιοχές, οι οποίες παραµένουν ανεπηρέαστες ή έχουν ελάχιστα επηρεαστεί από τις ανθρώπινες δραστηριότητες και στις οποίες διατηρείται μεγάλος αριθμός και ποικιλία αξιόλογων βιολογικών, οικολογικών, γεωμορφολογικών και αισθητικών στοιχείων.
Οι περιοχές αυτές χαρακτηρίζονται με την έκδοση Προεδρικού διατάγματος, όπου και καθορίζονται οι χρήσεις, οι δραστηριότητες, τα μέτρα, οι όροι και περιορισμοί προστασίας και διαχείρισης, σε κάθε μία από τις ζώνες προστασίας του Εθνικού Πάρκου. Οι περιοχές απαγόρευσης θήρας σε κάθε ένα Εθνικό Πάρκο απορρέουν από την έκδοση του Π.Δ., όπου συνήθως αφορούν συγκεκριμένες ζώνες.
Εκτροφεία Θηραμάτων (μόνιμες απαγορεύσεις θήρας)
Για την προστασία και διάσωση του φυσικού περιβάλλοντος της χώρας εν γένει, καθώς επίσης και προς τον σκοπό της διατήρησης, ανάπτυξης και εκμετάλλευσης “των πληθυσμών των θηραμάτων και των λοιπών ειδών της άγριας πανίδας καθώς και των ειδών της αυτοφυούς χλωρίδας” μπορούν να ιδρυθούν εκτροφεία θηραμάτων, με σαφή προσδιοριζομένες εδαφικές εκτάσεις, που σκοπό έχουν την αναπαραγωγή και αυξήση των ενδημικών θηραμάτων, προς εμπλουτισμό άλλων περιοχών. Εντός των Εκτροφείων Θηραμάτων απαγορεύεται η θήρα, η παραβίαση των ορίων εκτροφείων, καθώς και ο φόνος ή οποιαδήποτε βλάβη των εκτρεφόμενων θηραμάτων.
Ελεγχόμενες Κυνηγετικές περιοχές (Επιτρέπεται η Θήρα με ειδική άδεια)
Για την προστασία και διάσωση του φυσικού περιβάλλοντος της χώρας εν γένει, καθώς επίσης και προς τον σκοπό της διατήρησης, ανάπτυξης και εκμετάλλευσης “των πληθυσμών των θηραμάτων και των λοιπών ειδών της άγριας πανίδας καθώς και των ειδών της αυτοφυούς χλωρίδας” μπορούν να ιδρυθούν Ελεγχόμενες Κυνηγετικές περιοχές, με σαφή προσδιοριζόμενες εδαφικές εκτάσεις, στις οποίες απαγορεύεται απολύτως η θήρα ή επιτρέπεται υπό προϋποθέσεις.
Ζώνες Οικιστικού Ελέγχου και Κατοικημένες Περιοχές (μόνιμες απαγορεύσεις θήρας)
Απαγορεύεται η θήρα εντός των πόλεων, κωμοπόλεων, χωρίων ή συνοικισμών εν γένει και σε ακτίνα 250 μέτρων από της παρυφής αυτών ή σε ακτίνα 100 μέτρων από μεμονωμένες οικίες. Όσον αφορά την θήρα των πτηνών, η θήρα απαγορεύεται στις πόλεις, κωμοπόλεις, χωριά ή οικισμούς και σε ακτίνα 250 μέτρων από την τελευταία κατοικία τους και γύρω από μεμονωμένες αγροικίες και νόμιμες οργανωμένες εγκαταστάσεις κατασκήνωσης (κάμπινγκ) σε ακτίνα 150 μέτρων.
Χερσαία μεθοριακή γραμμή ( μόνιμες απαγορεύσεις θήρας)
Απαγορεύεται η θήρα σε ζώνη πλάτους 500 μέτρων κατά μήκος της χερσαίας μεθοριακής γραμμής
