Η παιδική βία (ή κακοποίηση) αφορά κάθε μορφή σωματικής, σεξουαλικής, ψυχολογικής βίας ή παραμέλησης που υφίτανται τα άτομα κάτω των 18 ετών, συνήθως στο σπίτι ή το σχολείο, προκαλώντας σοβαρές και μακροχρόνιες συνέπειες στην ψυχική και σωματική τους υγεία, όπως κατάθλιψη, άγχος, διαταραχές συμπεριφοράς, δυσκολία στις σχέσεις και αυξημένο κίνδυνο για κατάχρηση ουσιών και αυτοτραυματισμό στην ενήλικη ζωή. Αφορά τέσσερις κύριες κατηγορίες: παραμέληση, σωματική κακοποίηση, ψυχολογική/συναισθηματική κακοποίηση και σεξουαλική κακοποίηση.
Μορφές Παιδικής Βίας
- Σωματική Κακοποίηση: Χτυπήματα, κλωτσιές, κάψιμο, ή άλλα σωματικά τραύματα.
- Σεξουαλική Κακοποίηση: Οποιαδήποτε σεξουαλική επαφή ή συμπεριφορά που δεν είναι κατάλληλη για την ηλικία του παιδιού.
- Ψυχολογική/Συναισθηματική Κακοποίηση: Ταπεινώσεις, ειρωνεία, απειλές, κατάργηση της ατομικότητας, φωνές, ένταση στη φωνή και στις εκφράσεις.
- Παραμέληση: Έλλειψη φροντίδας, ιατρικής περίθαλψης, στέγης, τροφής και συναισθηματικής στήριξης.
Μακροχρόνιες Συνέπειες (Ενηλικίωση)
- Ψυχικές Διαταραχές: Κατάθλιψη, άγχος, PTSD, διαταραχές ύπνου, διατροφικές διαταραχές, διαταραχή ταυτότητας, χαμηλή αυτοεκτίμηση.
- Προβλήματα Σχέσεων: Δυσκολία στην εμπιστοσύνη, συναισθηματική απομόνωση, προβληματικές διαπροσωπικές σχέσεις.
- Συμπεριφορικά Προβλήματα: Κατάχρηση αλκοόλ/ναρκωτικών, εγκληματικότητα, αυτοτραυματισμός, προβλήματα στη μάθηση και την εργασία, ψυχοσωματικές διαταραχές.
Παρέμβαση & Υποστήριξη
Η αντιμετώπιση απαιτεί ισχυρή πολιτική βούληση, τεκμηριωμένες πολιτικές και παρεμβάσεις σε επίπεδο κοινότητας, όπως ασφαλή σχολικά περιβάλλοντα και στοχευμένες υπηρεσίες υποστήριξης για τα παιδιά που το χρειάζονται, με έμφαση στην έγκαιρη αναγνώριση και ψυχολογική στήριξη.
