Η ιστορία που ακολουθεί δυστυχώς είναι αληθινή, όσο φρικαλέα κι αν είναι…
«Με ανάγκαζαν και πήγαινα με 9-10 άτομα το βράδυ και έρχονταν 2-3 άτομα μαζί. Αυτό γινόταν για 1-2 χρόνια, κάθε βράδυ. Τους έλεγα ότι δεν ήθελα να πάω. Με πήγαιναν και σε σπίτια και σε άλλα αυτοκίνητα σε διάφορα χωριά τριγύρω… Δεν έβλεπα που πήγαινα, γιατί μου είχαν δέσει τα μάτια… Μου έδεναν τα χέρια και τα πόδια και ούτε που ήξερα τι μου έκαναν… Το 2016 αυτά. Αυτοί φορούσαν κουκούλες και γάντια για να μη τους βλέπω. Δε τους ήξερα καθόλου». Με αυτά τα λόγια, η 29χρονη σήμερα γυναίκα, περιγράφει στην εφημερίδα «ΠΑΤΡΙΣ» τα όσα μαρτυρικά βίωνε επί δύο ολόκληρα χρόνια παραδομένη στις ορέξεις ανδρών που εκμεταλλεύονταν το κορμί της.
Η Κ.Γ που κατάγεται και ζει σε χωριό της ορεινής Ηλείας είναι ένα θύμα της αρρωστημένης κοινωνίας μας. Μιας κοινωνίας που πολλές φορές αντιμετωπίζει αδυσώπητα πονεμένους ανθρώπους… Ανθρώπους της διπλανής πόρτας που κανείς δεν ξέρει τι μπορεί να τους συμβαίνει στην καθημερινή τους ζωή και να τους συνθλίβει ψυχολογικά.
Η Κ.Γ προσπαθεί να βρει την ελπίδα και τον προσανατολισμό της, που θα την οδηγήσει σε μια ήρεμη, χωρίς εφιάλτες ζωή… Μια ζωή μακριά από τα όσα… βασανιστικά έζησε μέχρι σήμερα.
Την νάρκωναν
Η εφημερίδα «ΠΑΤΡΙΣ» βρέθηκε στο χωριό της γυναίκας, τη συνάντησε και αποκάλυψε τα όσα… προσπαθεί σήμερα να ξεχάσει… Όπως μας εκμυστηρεύτηκε, της χορηγούσαν ναρκωτικά χάπια και την εξανάγκαζαν σε σκοτεινά μονοπάτια.
«Δεν έπαιρνα λεφτά όταν βρισκόμουν με τους άνδρες. Με νάρκωναν για να βρίσκομαι μαζί τους… Δεν είχα δει τι χάπια ήταν, μου τα έριχναν στο ποτό μου».
Η 29χρονη γυναίκα, σε μία από τις συνευρέσεις της έμεινε έγκυος. Ακόμα και σήμερα δεν γνωρίζει ποιος είναι ο πατέρας του παιδιού… Όσο για το αγοράκι της, η… τύχη του αγνοείται αφού απ’ το νοσοκομείο που γέννησε στην Αθήνα, δεν της το έδωσαν ποτέ.
«Έκανα ένα αγόρι, το έβλεπα συνέχεια όταν ήταν στο νοσοκομείο αλλά μου το πήραν. Μου λείπει το παιδί μου, στεναχωριέμαι και κλαίω που δε το έχω μαζί μου. Έχω καταλάβει γιατί δε μου το έδωσαν. Δεν ξέρω ποιος είναι ο πατέρας του παιδιού. Πέρασα δύσκολα, πέρασα πολλά και δε θέλω να την ξαναπατήσω πάλι».
φωτογραφία αρχείου
