Υπεγράφη την 07.06.2024, από τον Υπουργό Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, κ. Χρήστο Στυλιανίδη σύμβαση για την προμήθεια έντεκα (11) σκαφών κατάλληλα διαμορφωμένων με υγειονομικό εξοπλισμό που θα διατεθούν σε υπηρεσίες όπως η Θάσος, τα Ψαρά, ο Άγιος Ευστράτιος, οι Φούρνοι, η Κέα, οι Λειψοί, η Κάσος, η Βόρεια Εύβοια, η Ζάκυνθος, τα Σφακιά και η Ιεράπετρα.
Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να αναγνωρίσουμε πως τα ασθενοφόρα σκάφη που έχουν διατεθεί τα τελευταία χρόνια, ως επί το πλείστον σε νησιωτικές υπηρεσίες, έχουν σώσει εκατοντάδες ζωές συνανθρώπων μας και σίγουρα η προσφορά των συναδέλφων που τα στελεχώνουν δεν μπορεί να αποτιμηθεί μόνο με λόγια και επαίνους.
Δυστυχώς όμως, όπως συμβαίνει συνήθως στο ΛΣ-ΕΛ.ΑΚΤ, η πραγματική εικόνα των εργασιακών συνθηκών των υπηρετούντων στα πλωτά ασθενοφόρα δεν είναι αυτή που αξίζει σε αυτούς που σώζουν ζωές.
Αναφερόμαστε σε σκάφη που επανδρώνονται από το ήδη υποστελεχωμένο προσωπικό των νησιωτικών υπηρεσιών με μονό και χωρίς αντικαταστάτες πλήρωμα, χωρίς να υπάρχει ωράριο εργασίας, χωρίς να λαμβάνεται μέριμνα για την ασφάλεια τόσο του πληρώματος όσο και των ασθενών που μεταφέρονται και χωρίς να υπάρχει κανονισμός λειτουργίας θέτοντας στην ουσία “επί ξύλου κρεμάμενους” όσους υπηρετούν σε αυτά. Ταυτόχρονα δεν υπάρχει θεσμικό πλαίσιο βάσει του οποίου οι προϊστάμενοι των Λιμενικών Αρχών μπορούν να διαθέτουν σκάφη και προσωπικό για τη μεταφορά ανθρώπων που η υγεία τους βρίσκεται σε κίνδυνο.
Σε προγενέστερη ανακοίνωσή μας κάναμε μνεία για την προσφορά του ΠΛΣ 1067 της Λιμενικής Αρχής Σκοπέλου που σχεδόν καθημερινά μεταφέρει 2 ίσως και 3 φορές ασθενείς από τα νησιά των Β.Σποράδων στον Βόλο με τα στελέχη του να μην έχουν τη δυνατότητα να αντικατασταθούν μέσα στη μέρα καθώς δεν επαρκεί το προσωπικό του Λ/Τ Σκοπέλου ούτε καν να καλύψει τις ανάγκες της τουριστικής κίνησης με συνεχόμενους καταπόπλους σε 3 λιμάνια.
Η μεταφορά εν πλω ασθενών κάτω από κάθε είδους καιρικές συνθήκες μπορεί να θεωρηθεί ως μια απλή υπόθεση; ή ως μια κίνηση ρουτίνας;
Το γεγονός ότι το Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ. είναι το μοναδικό σώμα ασφαλείας που διέπεται από το καθεστώς Στρατιωτικού Ποινικού Κώδικα – ΣΠΚ δεν θα έπρεπε να προβληματίζει;
Είναι δυνατόν να έχουμε στην ουσία «οδηγούς» ασθενοφόρου χωρίς να έχουν καθοριστεί αρμοδιότητες και ευθύνες, δηλαδή άνευ κανονισμού λειτουργίας για την παροχή μίας τόσο ευαίσθητης υπηρεσίας προς τους πολίτες;
Ποια είναι η ανάγκη που κρατά προσκολλημένο το Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ. με ένα τόσο πολυδιάστατο ρόλο, σε ένα καθεστώς περιοριστικού Ποινικού Κώδικά που αφορά κατ΄ουσίαν στρατιωτικούς που τόσο το αντικείμενο τους όσο και η αποστολή τους είναι παντελώς διαφορετική από αυτή του Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ. και σίγουρα δεν περιλαμβάνει την καθημερινή παροχή οδηγιών και υπηρεσιών προς πολίτες;
Ως Πανελλήνια Ομοσπονδία Λιμενικών υποχρεωνόμαστε για ακόμη μία φορά να αναδείξουμε ένα τόσο σοβαρό ζήτημα που αφορά στα πλωτά ασθενοφόρα του ΛΣ-ΕΛ.ΑΚΤ κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου για τη στελέχωσή τους με διπλά πληρώματα και για τον καθορισμό κανονισμού εργασίας προκειμένου να διασφαλιστεί η ακεραιότητα τόσο των συναδέλφων αλλά και των εκατοντάδων πολιτών που εμπιστεύονται την υγεία τους στο ΛΣ-ΕΛΑΚΤ και στα στελέχη τους.
Μετά από πλέον 100 έτη λειτουργίας του Λιμενικού Σώματος – Ελληνικής Ακτοφυλακής έχει έρθει η ώρα για την επίλυση σοβαρών δομικών προβλημάτων του , προκειμένου να εξασφαλιστεί στα στελέχη του ένα υγείες περιβάλλον εργασίας που ως αποτέλεσμα θα έχει και την αναβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών προς τους πολίτες της χώρας μας.
Αναμένουμε από τον Αρχηγό του ΛΣ-ΕΛ.ΑΚΤ , σε συνέχεια των συνεχόμενων καίριων ερωτημάτων και προβληματισμών που θέτει η Ομοσπονδία μας, να αντιληφθεί το σημείο καμπής που έχει περιέλθει το σώμα και να σκύψει σε αυτά τα σοβαρά θέματα που απασχολούν τους συναδέλφους.
Για το ΔΣ
